Zaginął pies

Nasi znajomi, jakimś dziwnym, niezrozumiałym dla nas sposobem, skręcili w kierunku snobizmu.
Od jakiegoś czasu kontakty bardzo się rozluźniły, nie wiedzieliśmy zatem, że stali się posiadaczami psów.
Dwóch.
Drogich w ch...
Co mnie to w sumie, zapyta ktoś, obchodzi.
Otóż w sobotę na fb pojawił się apel o pomoc, u niej i u niego.
Zaginął jeden z nich.
Pobiegł za lisem.
A, że to pies myśliwski jest, wiadomo było raczej, że albo on przyniesie lisa, albo lis wykończy jego.
Miałam kiedyś wyżła, wiem, jak to działa.
Tylko bardzo dobrze ułożony pies zareaguje na komendę, rezygnując z łowieckiego instynktu.
Pies był młody.
Przegrał z impulsem.

Jest mi przykro, oraz mimo to, że raczej na zawsze, nasze drogi się rozeszły poprosiłam (łamiąc zasadę, gdyż nasz fb jest tylko firmowy) naszych uczniów i znajomych o pomoc w poszukiwaniach.

Nic z tego.
Nie ma pasa.
Uciekło kupę forsy, ulokowane uczucie, towarzysz tego drugiego...

I tu pada pytanie o sens.
Nie umiesz ułożyć psa, kup sobie chomika.
Nie umiejąc o niego zadbać robisz krzywdę sobie, jemu i innym.
Zwierzę to nie jest zabawka.
Zwierzę to istota.
Czuje, myśli, wymaga uwagi.