Ostatnie podrygi

Napierdalający kręgosłup, napierdala tak, że nie można już udawać, że jednak nie.
Sen pocięty na odcinki od bólu, do bólu, nie jest wypoczynkiem.
Zdania nie składają się w sensowną wypowiedź.
Spokojne znoszenie tego stanu mnie zadziwia.
Po wczorajszym masażu delikatna poprawa, nie obudziłam się pięćdziesiąt trzy razy, tylko dwadzieścia cztery.
Jeszcze do końca września nie mogę pójść na jogę. Nie mam czasu.
Od 1 października MUSZĘ bo oszaleję.

Tyle się dzieje, a ja stoję z boku i patrzę.
Na reakcję mnie nie stać.
Całą energię pożytkuję na opanowanie grymasu na facjacie.

Wróciły moje Orły z wakacji.
Opalone, wypoczęte, z wrażeniami, doświadczeniami, nowymi uprawnieniami.
Ucieszyłi mnie, obdarowali swoją energią.
Tyle, że cieszę się do środka, bo na zewnątrz ciągle napierdala. 
Dłużej tak nie dam rady...