O tym dlaczego chwilowo przestałam robić kartki czyli prezent od Mikołaja

Czy dorośli mają prawo marzyć o prezencie na Mikołaja?
A dlaczego, kurczę, nie?

Wyobraźcie sobie piątkowy wieczór.
Kaswery za oknem odczynia hołubce.
Ja zmęczona, o 20 wracam do domu.
Ted wpada chwilę po mnie.
Nic nam się nie chce, ale trzeba coś zjeść.
Z lodówki wyjmuję torbę z, kupionymi wcześniej w pobliskim garmażu, ruskimi pierogami.
Nienawidzę tego, ale piątki już takie są.


Dzwoni dzwonek do drzwi.
Nie mam siły na gości.
Jesoo, jakich gości?
Ted podchodzi, otwiera i... zamiera w bezruchu z rasowym baranem na twarzy.
Ruszam, żeby zobaczyć, co się stało.
Kiedy docieram do drzwi w objęciach Teda tonie nasz mikołajowy prezent.
- Chciałam zrobić prezent sobie i wam, mówi, zmarznięta, zmęczona i szczęśliwa...
Pierogi dzielimy na trzy. Chyba już nie jestem głodna, a na pewno nie jestem zmęczona.

Mam w plecy osiem kartek.
Nadrobię to.
Dziękuję Ci Mikołaju ;D
Muzyczka ilustracyjna jest mooocno adekwatna.