już pisałam.
Nie są to popularne teorie. Wymagają ciężkiej pracy. W społeczeństwie tyjącym i chorującym na potęgę, twierdzącym, że regularny wysiłek 'to raczej nie', ciężka praca nie jest tematem popularnym, więc nie piszę więcej, bo mi się blog zupełnie wyludni😉
Chociaż już od dawna piszę go raczej dla siebie.
Od jak dawna? To wie pewnie Piter, bo zaczynaliśmy w tym samym czasie, tyle, że ja mam gdzieś obchody i rocznice, bo jestem tu, a nie tam.
To nie jest tak, że nie chcę wspominać, uczyć się na błędach itepe.
To raczej premedytacja.
Zostawiam przestrzeń dla nowego, nie pozostawiając w pamięci za wielu kilobajtów, czy jak im tam, wspomnień.
Tamte wspomnienia to walka z depresją, o której raczej chciałabym zapomnieć.
Chociaż domyślam się, że tej walki nie było pewnie widać.
Leki robiły swoje, a czasem wręcz przeciwnie.
Otóż wracając do tu i teraz, nowe rozpycha się łokciami.
Jeszcze trochę pomilczę, dając mu się rozgościć.
A potem pewnie coś tam Wam opowiem.
Z góry uprzedzam, że nie wszystkim, bo coraz bardziej swędzi mnie łapa, żeby pójść w ślady Star i Kendzia😁
Absolutnie sie z Toba zgadzam i sama bardzo podobnie podchodze do zycia. Cenie przeszlosc ale jej nie poswiecam czasu, bo i po co? tego co bylo zle sie nie zmieni a to co bylo dobre to po prostu bylo dobre. Zarowno dobre jak i zle wydarzenia ksztaltuja nasz charakter i osobowosc.
OdpowiedzUsuńCo do zamkniecia, to ja osobiscie nigdy nie wyobrazalam sobie, ze zamkne, ale jak juz zamknelam to uznalam, ze to jednak dobry pomysl byl. Wyobraz sobie, ze jeszcze miesiac temu dostalam email od kogos kto pisze "czytalam pani bloga przez wiele lat, teraz jest ciagle zamkniety, niech mi pani chociaz napisze co sie u pani dzieje". Nie mam zielonego pojecia kim jest osoba, ona wiedziala o mnie wszystko ja o niej nic. I teraz prosi o uzupelnienie informacji:)))
Ja wiem, ze zamkniete blogi szybciej "umieraja" ale tez jestem juz na tym etapie zycia, ze wiem, ze lada moment juz nie bede miala nic do powiedzenia publicznie, wiec mi nie zalezy.
Blogi generalnie umierają, więc jakie to ma znaczenie czy otwarty, czy zamknięty😉
UsuńGeneralnie może tak, ale szczegółowo dużo jednak kwitnie. Np. Twój.
UsuńAguś, no nie. Kiedyś statystyki były inne😉 No ale Ci, co chcą zostać, zostają😊
UsuńKurczę, w pierwszej chwili pomyślałam sobie, że jeśli ktoś znika, a się z nim rozmawia latami, to jednak oczywistym jest, że się człowiek interesuje (w dobrym znaczeniu tego słowa), czy u niego wszystko w porządku.
UsuńJednak słowa: "Nie mam zielonego pojecia kim jest osoba, ona wiedziala o mnie wszystko ja o niej nic. I teraz prosi o uzupelnienie informacji:)))" - dają do myślenia;-)
O tak, masz takiego trochę 'psychofana/fankę', który wie o Tobie wszystko, a Ty nie wiesz, że ten ktoś w ogóle istnieje😁
UsuńDlatego ja od początku nie wstawiałam zdjęć, imion, twarzy.
Jak ktoś ma mnie śledzić, niech użyje własnej wyobraźni i czyta to, co piszę, jak książkę, a nie jak fakty.
Z racji tego, co się obecnie u nas dzieje, coraz częściej milczę.
No tak pozamykajcie sie wszyscy . I co ja bede czytac? :) Bede musiala sama sobie napisac ?CZlowiek sie zaprzyjani (czy mozna sie anonimowo jednostronnie zaprzyjaznic?) I ciach zakluczone .
OdpowiedzUsuńPrzecież zaprzyjaźnionych wpuszczę💕
UsuńSama też możesz pisać, masz już jedną czytelniczkę, jak fcesz😉
Och, pomyślałam to samo, co Eva:( tak sie jednostronnie zaprzyjaźni, biegnie co rano zobaczyc...a potem- zamkniete:(
UsuńBędzie zamknięte, ale niektórzy dostaną kluczyk. Nie zniknę na zawsze, zniknę z przestrzeni wspólnej.
UsuńPodobno blogi będą musiały przeobrazic się w coś nowego ale ja na to jeszcze nie jestem gotowa.
OdpowiedzUsuńJak mnie to przerośnie, to kopnę bloga w diabły, jak nie, to się zobaczy. Dzisiaj jest dobry dzień, nie zamierzam teraz zaburzać go jutrem😊
UsuńOj.
OdpowiedzUsuńAle co? Jest git😉
UsuńNie no, jest. Tylko się boję tego że nie wszystkim :D
UsuńWszystkim😉
Usuńod zawsze piszę dla siebie i dla swojej potrzeby wywalenia co mi leży na wątrobie. Blogi kulinarne, podróżnicze i blogi celebrytów mają się dobrze )))))
OdpowiedzUsuńteż myślę o zamkniętym od pewnego czasu zwłaszcza że nie interesują mnie statystyki i mój blog jest niewidoczny w internetach ....
Blog kulinarny? Luz. Od 4 lat jestem mistrzem potraw smacznych, niskokalorycznych, innych. Ale kim ja jestem, żeby pouczać innych?
UsuńCelebrytką nie zostanę wieeeeęc zostaje mi nudny blog o całkiem fajnym życiu, a jak go zamknę, będę mogła napisać w końcu, jak ciekawym😉
Ja tam Cię czytam, mimo, że nie zawsze komentuję...
OdpowiedzUsuńCo do pracy... Dreamu, ja z kolei dostałam takiego kopa, że nie dość, że w grudniu zaczęłam biegać, to i myślę o uczeniu się w szkole znów.
;*
Bardzo się cieszę😁 Idź, rozwijaj się, bądź tu. Zasługujesz jak nikt💕
UsuńJestem :)
UsuńI chyba nawet stęskniłam się za pisaniem, więc skończyłam przelewać na klawiaturę pierwszego posta w tym roku (dotąd jakoś mi było nie po drodze, ale może to też forma lekarstwa na strachy).
Przytulam ;*
czasem dużo nie widać;D
OdpowiedzUsuńA czasem człowiek sam, po czasie widzi więcej;D
Uściski