MatkaZ i Kler

 -Mamo oglądałaś?- zagaił Ted podczas rozmowy telefonicznej.

-Co to za okropny film- żachnęła się zagajona- jak Gajos, taki dobry aktor, mógł w tym zagrać. 

-A może zagrał, żeby stanąć o obronie prawdy?- wtrąciłam się niepytana- Może swoją twarz wystawił w obronie pokrzywdzonych?

-Nie wiem, ja to nie oglądałam -???- tylko trochę patrzyłam co z tym chłopcem. I zaraz przełączałam. Ja to nie mogę takich rzeczy wiedzieć.

-Nie możesz, czy nie chcesz?- teraz to już się wkurwiłam.

-Nie chcę, po co o takich rzeczach mówić?- wypaliła MatkaZ z intelektu.

-Mamo, a gdyby mnie tak ksiądz zgwałcił, też byś nie chciała mówić?- zaszachował ją Ted.

-O nie! Mówiłabym wszystkim i wszędzie!!!

-No widzisz, ci artyści, ten Gajos mówią w imieniu tych, których matki nie mówiły- trzymał są w suplesie Ted. 

-Ale ja nie chcę tego wiedzieć- boshhh dlaczego ona nie kuma?

-To po co mówić, jak tacy jak ty nie chcą słuchać?- wypaliłam.

-Może inni chcą, ja nie chcę- tłumaczyła się tak bardzo bez sensu, że aż zrobiło mi się jej żal.

-Czyli co? Zamieść pod dywan tak?- podsumowałam.

Odpowiedziała nam cisza. 

Nie chcę należeć do tego towarzystwa. Nie w takim duchu mnie wychowano. 

‚Niech zstąpi mózg twój i odnowi oblicze…’- jak pięknie ktoś sparafrazował Wojtyłę’.

Kurtyna.