Ojoj

Po kilku dniach przyszłam sobie poczytać, poczyniony przeze mnie ostatnio, wyrzyg i mnie zmroziło.

Przepraszam wszystkich, którzy to przeczytali.

Nie usunę poprzedniej notki ku przestrodze. Dla siebie oczywiście ale obiecuję, że więcej nie będę.

Od tygodnia żyjemy na kartonach. Biuro zlikwidowane, a nowe nie istnieje. Dlaczego ja myślałam, że pójdzie gładko? Zgodnie z Prawem Murphiego 'jeżeli coś może się nie udać, nie uda się na pewno' wszystko idzie  planowo przecież😁

Podobnie jest chwilowo z całą resztą, o której nie chcę pisać, bo obiecałam, że będzie bez wyrzygu, a za poprzedni musiałam przepraszać😁

To, o czym zapomniałam, to fakt, że bycie 'tu i teraz' zwyczajnie pomaga. Szał ględzenia, że moglibyśmy być teraz w zupełnie innym miejscu, nic nie zmieni. Tu jest ok. Wolno poruszamy się do przodu. Krok po kroku realizujemy, szybko nakreślony, plan.

Otrzeźwiło mnie zdjęcie znalezione na fb, opublkowane przez stronę Alex Howitt.

Żeby nie oszaleć muszę być, jak ten pies. 

Tylko tyle i aż.

P.S.

Dzisiaj jest światowy dzień wegetarianizmu. Zjadłam na śniadanie kanapkę z hummusem i warzywami. Do czego mnie to doprowadzi? Sama jestem ciekawa. Podobno moja grupa krwi, jako jedyna, predestynuje mnie do odrzucenia mięsa bez uszczerbku na zdrowiu.

Idzie nowe?🙃