Święta, święta

 Kiedy Młoda dowiedziała się, że nie przyjeżdżamy do Polski na święta, opadły jej skrzydła. Z nami jednak nie ma opcji opadających skrzydeł. Kilka dni, drobny reaserch, dwadzieścia godzin w podróży i… zaczęła się magia świąt. 

- Co to będą za święta- jęczała- wy będziecie w pracy prawie do końca Wigilii…

Tak. Do kolacji usiedliśmy o 22:00.

I co z tego?

Potem już była tylko magia. W połowie kolacji zadzwonili moi z Zielonej Góry. Towarzyszyli nam podczas jedzenia pierogów. Następnie było rozpakowywanie prezentów i gadanie do 2:40.

Pierwszy dzień, to leniwe wstanie, śniadanie, spacer po okolicy, żeby pokazać Młodej, gdzie mieszkamy oraz domowe ciasta i obiad z winem, jak zwykle. Baaardzo dobrym winem (nie podam nazwy bo mi znowu ktoś zarzuci, że polecam wina nie dla zwykłych zjadaczy chleba).  Oraz oglądanie filmu, ale o nim pisze Teatr, ja sobie zatem odpuszczę. A dzisiaj po śniadaniu ruszyliśmy w miasto. Jak dzieci, cieszyliśmy się z dekoracji i światełek. Jak dzieci jaraliśmy się przejażdżką na The View. Przeszliśmy po uliczkach starego miasta. Zatrzymaliśmy się na gorącą czekoladę i gofry, a jakże. A potem zmarznięci wróciliśmy do domu.

Było bez napinki, z potrawami, które lubimy, ze spacerem, bo mamy ochotę i makowcem z piernikami na obiad. A teraz lecimy z kolacją. I z winem (mamy tego więcej 😂). I z deserem. 

To są piękne święta (jeszcze są).

Młoda mówi, że warto było tłuc się tyle godzin. 

Mówiłam, że dom jest tam, gdzie przy stole siedzą Twoi ludzie❤️