O istocie blogowania będzie

 Zawsze mi się wydawało, że istotą blogowania jest interakcja z czytelnikiem. Inaczej, niż w przypadku artykułu ktoś może się ze mną nie zgodzić, wyrazić zdanie odrębne w ten czy inny sposób. Poprzeć mnie lub pocieszyć, jeżeli trzeba opierniczyć i takie tam inne rzeczy.

Aleee człowiek uczy się całe życie. 

#blogger postanowił dać mi lekcję. 

Nie ma interakcji gdyż platforma nie czyta mojego konta google. Znaczy to tylko i aż tyle, że u siebie jestem anonimem, a u innych, na przykład u Teatra nie mogę komentować w ogóle. Co ciekawe notkę opublikuję pod swoim nickiem, bo jestem zalogowana, ale już nie odpowiem na komentarz, bo nie jestem. 

Rozumiecie coś z tego? 

Zastanawiam się czy nie napisać tekstu naszpikowanego kurwami, bo może wtedy ktoś z #bloggera zechce się tu pojawić i mnie zablokować na przykład i wówczas ja dla odmiany weszłabym w interakcję z adminem. Jak dotąd piszę sobie prośby o pomoc w naprawieniu błędu w kosmos, bo od tygodnia #blogger ma mnie serdecznie w dupie. 

Przepraszam Was za ten tekst.

Myślę co zrobić, bo lubię to miejsce. I Was lubię. Ale ktoś mi burzy spokój więc po co mi problem?

Dbajcie o siebie i nie pozwólcie nikomu odebrać Wam spokoju (szczególnie Ty, Teatru- nareszcie wiem o czym piszesz, nasmaruję dla Ciebie tekst o rodzinnych srebrach).